صبح‌گاهي

قرار بود تا رادين صبحانه‌اش را مي‌خورد، من هم حاضر شوم كه برويم. آمد كه نمي‌توانم بقيه صبحانه‌ام را بخورم (حكايت موش و كله‌پاچه‌اش است اين صبحانه رادين و بقيه‌اش)! من هم ديدم نمي‌رسم به اينكه خودم بهش بدهم، گفتم عيبي ندارد، صبحانه مهدكودكت را خوب بخور. با خوشحالي دويد كه برود، بعد برگشت كه "بيا ببوسمت كه اينقد خوبي". دوباره تا رسيد به در برگشت و گفت: "چه خوشگل شدي اينجوري موهاتو بستي"! رسما و با طيب خاطر و لذت وافر سر كارم!ا