امان از پشت باد خورده؛ مادر و پسر با هم!ا

دندان لق

بالاخره دارد به يكى از آرزوهايش مى رسد؛ دندانش لق شده است. البته فكر كنم هنوز تا افتادنش وقت داريم.ا

حواس پرت؟

رسما حواس پرت شده است يا شايد بهتر باشد بگويم يك گوش در و يك گوش دروازه، بدون هيچ فاصله اى بين در و دروازه!ا

بابايش بهش مى گويد اينقدر توى خانه محكم ندو، بيست روزه دارم بهت مى گويم.ا

با قيافه متعجب مى پرسد: ا، بيست روز شد؟! و پشت مى كند و در حالى كه پاهايش را به زمين مى كوبد، دوان دوان دور مى شود!ا

وعده ما برزيل كه گر مراد نيابيم به قدر وسع بكوشيم

الان بس كه خوشى كرديم به قول خاله جان نگرانم ذوقمرگ بشويم، بس كه عادت نداريم! اگرچه رادين چنان اين روزها به كلاه قرمزى چسبيده است كه چيزهاى ديگر را تحت شعاع قرار داده است، ما سهم او را هم خوشى كرديم.ا

"جگرم، جگرم، گفتم يا نگفتم؟"

حرف راست از بچه بايد شنيد

داشت با عمو نيما بازى رو آيپد مى كرد كه در جواب توصيه عمو نيما به اينكه كمى مسيرش را تغيير دهد تا امتياز بيشترى بگيرد، گفت: نه خطرناكه اون ور. سلامتى از همه چيز مهمتره!ا

تابستان

تابستان رادين رسما شروع شده است و چون مامان تصميم گرفته است يك استراحت خوب پيش از شروع دبستان به رادونك بدهد، قرار است تابستان در خانه داشته باشد. مامان از همينجا پشيمانى خودش را از اين تصميم ابراز مى كند، ولى حس مادرانه بر اين پشيمانى غلبه دارد و درنتيجه برنامه رادين تغيير نمى كند. ا

براى تو و هم نسلانت

پسرم، ما روزهاى خوب و بد زيادى ديديم كه منحصر به زمان و مكان ما بود. تمام اميد من و پدرت اين است كه زمانى كه تو بزرگ شدى، ديگر خبرى از اين همه فراز و نشيب نباشد. كاش تا آن زمان ما ياد گرفته باشيم ملت افراط و تفريط نباشيم، به نظر هم احترام بگذاريم، اين همه بين اميد و نااميدى مطلق دست و پا نزنيم و بالاخره به اينجا رسيده باشيم كه زندگى سياه يا سفيد نيست، بلكه طيفى از رنگهاى خاكسترى است كه عينك ما مى تواند به آن رنگهاى زيبايى بدهد.ا 

تا آن زمان خوش باش و آسوده، مامان و بابا مراقب تواند.ا 

اين روزها همه مان نفسهايمان را حبس كرده ايم و فقط به يك چيز فكر مى كنيم، اميد داريم.ا

تا ريشه در آب است، اميد ثمرى هست...ا