صداقت

دیروز خیلی با رادین این ور و آن ور رفتم. در آخرین مسیر به سمت خانه که در ترافیک وحشتناکی گیر کرده بودیم، خودم هم دیگر کلافه بودم و برای همین به رادین به خاطر بدقلقی اش حق می دادم. بعد از اینکه چندبار لج گرفت و هی جایش را عوض کرد (سوار تاکسی تلفنی بودیم) و دید چیزی بهش نمی گویم، خودش ابتکار عمل را به دست گرفت و گفت "مامان، پسر لوسی شدم. من پسر بدی شدم". هرچی هم می گفتم نه، تو پسر خیلی خوبی هستی، فقط یک کم خسته شدی، کوتاه نمی آمد تا اینکه مجبور شدم بگویم "خوب یک کمی لوس شدی"!ا

راستی تا یادم نرفته است بنویسم که دیروز صبح بردمش آتلیه که با یک ماه تاخیر عکسهای دوسالگی اش را بگیرد. بعد از دو ساعت تلاش من و دو تا عکاس، بالاخره کارمان تمام شد. آقای عکاس بهم گفت بهتر است با این همه انرژی و بازیگوشی و اخلاق خوش، ببرمش فیلم بازی کند!ا