دس بوخونم، كالاس دارم

نيم ساعت است كه كلاس زبان رادين شروع شده است و آوين همچنان دفتر و مدادرنگيهايش را اين ور و اونور مى برد و دنبال راهى است كه سر كلاس برود!

عشق خاله

گل رز صورتى، مرباى تمشك و قلمبه نمك خاله اينجاست:)

٩ و ٢

پى نوشت: امسال خاله جون هم تولدش را با ما جشن گرفت:*

نامهاى جديد

در حال حاضر بچه هاى من عبارتتد از: بادين و آمين! البته "آدا" همچنان به قوت خود باقى است.

شهزاد

سى دى جديد سريال شهرزاد را كه گرفته بودم، دادم رادين ببرد براى مانا و پدرجون. وروجك خانم گير داده است كه: چى بود؟ سى دى شهزاد بود؟ بيرم بالا بيبينم!

اندر ويژگيهاى داشتن برادر بزرگتر

داشتم سريال مى ديدم،رسيد به صحنه تيراندازى. آوين برگشت رو به من و گفت: مامان، كشت!

حالا هم كه آخر هفته با رادين و سليم بازى كرده است، نتيجه اش اين شده است كه ديروز وقتى مى خواست ازم دلبرى كند، انگشت اشاره اش را رو به من مى گرفت و مى گفت: پوفففف و بعد دستش را با ژست تيراندازها مى برد بالا و البته بعدش هم يكى از آن لبخندهاى معروفش را مى زد.

صبح داشت با باباش حرف مى زد و من مى شنيدم. "بدوئم، سليم بكشم! برم ددر، بكشم!"

راستى نوشته بودم دو سه ماه پيش خدا به بابايى رحم كرد و قبل از اينكه خانه را به مقصد فرودگاه ترك كند، از سنگينى كيفش تعجب كرد و در كمال حيرت ديد آوين تفنگ اسباب بازى فلزى برادرش را داخل كيف گذاشته است؟!

فعلا يك پروژه "تفنگ بد است/ ناز كن به جاى كشتن" شروع كرده ايم!

روزهاى تكرارنشدنى

الان برام يك تلگرام اومد كه اين اسفند در طول عمر شما تكرار نخواهد شد، چون چندتا جمعه و ال و بل دارد. داشتم فكر مى كردم راست مى گويد، اين اسفند هرگز براى من تكرار نمى شود كه رادونكم نه ساله و آوينكم دوساله باشد!

نانا

اگر دو تا وروجك بدغذا ديديد كه قورت قورت عرق نعنا مى خورند، شك نكنيد بچه هاى منند!

پى نوشت: آسمان شهر من آبى است، اگرچه كوتاه.