ديروز در راستاي آموزش‌هاي فرهنگي، رادين را برديم ديزي‌خوري (فكر كنم بيشتر تاثير اين سريالهاي كره‌اي باشد كه همه‌اش كار فرهنگي مي‌كنند، درست مانند سريالهاي ما). با وجود به‌به چه‌چه فراوان مامان و بابا، نه از جايش خوشش آمد، نه از نقاشي‌هاي در و ديوارش، نه از ديزي‌اش. اين بود ماجراي اولين ديزي‌خوري رادين!ا
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
ونه کارکنان اونجا از رادین خوششون
اومد بس که اتیش سوزوند حتما
(یادش به خیر رومیزی رستوران اسفندیار )
اون روميزي كه خاطره شد.
طفلک
اول با آش رشته شروع کنید
radonak, dost khodameh, man ham nemitonam ba dizi kenar biam. tarjih midam to sofrekhaneh sonati pasta bokhoram ta dizi.
yek meghdar dar morede in barnamehaye farhangi ba khale janesh mashverat konid akhe!in jooji jan shayad az booye piyaz khoshesh nayad akhe maman jan jan.
همينه ديگه خاله عزيز، مثلا تو نمي‌داني كه ديزي با پياز سرو نمي‌شود!
e man fekr kardam to pato jayi ke ba dizi piyaz nadan nazari bas ke hamishe raje be hazfe piyaz az salade fasl ghor mizadi va migofti ke ba'eso banish manam. (icone "zaboon deraz" che joori mizaran?)
boro begir bekhab aslan. alan che vaghte internet oonternet baziye!
Post a Comment