گوده

رادین خیلی کتاب بازی را دوست دارد. از وقتی هم که بالاخره بعد از جستجوی فراوان توانستم کتابهای یک تا دو ساله ها را پیدا کنم، دیگر زیاد به کتابهای دیگر کار ندارد (البته اگر ما مشغول خواندنشان نباشیم)! در ضمن هنوز موفق نشده ام برایش کتاب بخوانم، چون از دستم می گیرد و دوست دارد خودش هی ورق بزند. اوایل به کتاب می گفت "کت" (مثل کت و شلوار). بعد که به کارتن هم شروع کرد بگوید کت، خودش اسم کتاب را گذاشت "گوده" (د را با فتحه بخوانید). حالا دیگر کتاب (و مجله) شده است گوده. من هم یکی دو بار سعی کردم کتاب یادش بدهم، بعد دیدم این گوده خیلی بانمک است (جای مامی خالی که تعجب می کند وقتی پدر مادرها از این مدل حرف زدن بچه شان خوششان می آید و سعی می کند درست کلمه را یاد بچه بدهد). خلاصه حالا گاهی دست مرا می گیرد و به جای بوفه اش می برد سراغ قفسه کتابهای خودش در کتابخانه و می گوید گوده که یعنی کتاب بده. آ

پی نوشت: من به خودکار می گفتم "گاما گاما" و هیچ کس هم نمی دانست چرا. حالا پسملم به کتاب می گوید "گوده". آ