اداهاي جديد

رادين هم‌چنان تا صبح چندين بار گريه مي‌كند و اگر زود بهش نرسم، هوارش به همسايه رو‌به‌رويي هم مي‌رسد. سه چهار بارش براي شير است، چند دفعه‌اي هم يا دلش درد مي‌گيرد،‌ يا خواب مي‌بيند يا دلش مي‌گيرد! اين‌جور مواقع هم بايد يك كم آرام پشتش بزنيم يا دستمان را بگذاريم پشتش تا دوباره بخوابد. به همين خاطر اصلا فكر اينكه برود اتاق خودش را هم نمي كنيم، چون همين‌جوري هم من كمبود خواب مزمن دارم. حالا چند وقت است كه گاهي نصفه شب تا نيايد توي تخت ما دل گرفته‌اش وا نمي‌شود! يعني اينكه تشريف مي‌آورد بين مامان و بابا و تخت مي‌خوابد، ولي اگر توي پارك خودش بماند گريه و بلند شدن نصفه شبي و ... . ماشااله خيلي هم كه خوش‌خواب است، ممكن است گاهي افقي هم بخوابد و ما را بفرستد گوشه گوشه! خلاصه اين هم از اداهاي جديد اين بچك ما!‌آ

پي‌نوشت: رادين دو هفته‌اي است كه به اين نتيجه رسيده است خوردن و راه‌رفتن دو كار بيهوده است. يعني غذا به‌زور مي‌خورد و تمام مدت بغل آدم است!‌آ